مبانی نظری و پیشینه پژوهش (فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد و دکتری) پرخاشگریمبانی نظری و پیشینه پژوهش پرخاشگری در 11 صفحه ورد قابل ویرایش با فرمت doc
مشخصات فایل| تعداد صفحات | 11 |
| حجم | 21 کیلوبایت |
| فرمت فایل اصلی | doc |
| دسته بندی | روانشناسی و علوم تربیتی |
توضیحات کاملمبانی نظری و پیشینه پژوهش پرخاشگری در 11 صفحه ورد قابل ویرایش با فرمت doc
ویژگی های این فایل
- در 11 صفحه ورد (word) قابل ویرایش (شامل 9 صفحه متن و 2 صفحه منابع) با فرمت doc
- اندازه فونت 14 از نوع b lotus
- منبع نویسی درون متنی و پایانی انگلیسی و فارسی و به شیوه APA
- منابع بخش مبانی نظری تا 2023 و بخش پیشینه تا 2022
- تمامی منابع ذکر شده در متن در پایان فایل آمده است
- شامل مبانی و توضیحات نظری و همچنین پیشینه داخلی و خارجی
- پشتیبانی تخصصی
- آماده سازی توسط دکتری روان شناسی
- قابل استفاده برای دانشجویان کارشناسی ارشد و دکتری روان شناسی، علوم تربیتی و سایر رشته های مرتبط
نمونه ای از متن فایل
مبانی نظری
تعریف
هیلس
(2018) پرخاشگری را شامل رفتار عمدی (کلامی یا غیرکلامی) می داند که باعث
آسیب شخصی، جسمانی یا روانشناختی به خود فرد یا دیگران می شود و معمولاً
به منظور رسیدن به هدفی خاص یا تخلیه هیجانی انجام می شود. این یکی از
دلایل اصلی است که افراد مبتلا به یک اختلال روان شناختی به خدمات روان
پزشکی حاد ارجاع داده می شوند (یالسین و بیلگین، 2019). همچنین پرخاشگری
اغلب از بیقراری حاد ناشی می شود و شامل علائم تحریک پذیری و اضطراب است
(کورل و همکاران، 2017).
پژوهشگران
(هرشوویس و بولینک، 2017) چهار شرط مهم قصد، هدف، انگیزه اجتناب و نقص
هنجارها را برای رفتار پرخاشگرانه درنظرگرفته اند. با این توصیف، پرخاشگری
را می توان به این صورت تعریف کرد: هرگونه عمل یا رفتار فرد به قصد آسیب
رساندن به شخص یا چیز دیگر، با هدف دستیابی به نتیجه نزدیک، درحالی که آن
رفتار یا عمل نقض قوانین یا هنجارهای اجتماعی باشد و شخص (قربانی) برای
اجتناب از آن برانگیخته شود و سعی کند آسیب نبیند. پرخاشگری در نوجوانان
مختص یک تشخیص نیست و معمولاً در بسیاری از اختلال های روانشناختی دیده
می شود. گاهی اوقات ابراز تکانشی خشم ممکن است آینده نوجوانان را تباه کند
و درگیری در فعالیت های پرخاشگرانه می تواند برای قربانی و همچنین مجرم
کشنده باشد. بنابراین، این موضوع باید برای همه ازجمله والدین، معلمان و
روانشناسان، به عنوان موضوعی مهم مورد توجه قرار گیرد (ماجومدار و
سریواستاوا، 2023).
پیشینه ی پژوهش
سیسینسکی
و همکاران (2022) پژوهشی با هدف بررسی تاثیر رفتاردرمانی دیالکتیکی بر خشم
و رفتار پرخاشگرانه انجام دادند. این پژوهش به صورت متاآنالیز روی 34
مطالعه (نمونه 2536 نفر) از سال 1994 تا 2022 انجام شد. نتایج نشان دادند
که رفتاردرمانی دیالکتیکی به طور قابل توجهی خشم را کاهش می دهد و هر
چقدر طول دوره های این درمان بیشتر باشد به همان نسبت هم، خشم و پرخاشگری
بیشتر کاهش پیدا می کنند و همچنین این اثربخشی در طولانی مدت هم ماندگار
بود. بنابراین رفتاردرمانی دیالکتیکی خشم نامنظم و پرخاشگری را به صورت
معناداری کاهش داده است......
